Wędrując szlakiem minimalizujesz swój wpływ na dziką przyrodę. Nie niszczysz wówczas cennej i rzadkiej roślinności, nie płoszysz zwierząt, i co najważniejsze, nie zgubisz się. Otyczkowane szlaki pozwalają na bezpieczną wędrówkę górską po połoninach, szczególnie zimą, kiedy przy grubej pokrywie śniegu i podczas zamieci śnieżnej i mgły łatwo stracić orientację. Ponumerowane tyczki pozwalają ratownikom górskim na szybką lokalizację turysty, który potrzebuje pomocy. Wędrując wzdłuż wytyczonego szlaku dbasz nie tylko o przyrodę, ale również o swoje życie!
Kupując bilet wspierasz Park w utrzymaniu szlaków, ścieżek przyrodniczych i infrastruktury turystycznej. Środki z biletów wykorzystywane są również w ochronie przyrody i edukacji ekologicznej. Ponadto 15% z opłat przekazywane jest na ratownictwo górskie (GOPR), które niesie pomoc turystom w trudnym górskim terenie. Na terenie parku wyznaczonych jest ponad 130 kilometrów pieszych szlaków turystycznych. Podobną długość mają ścieżki przyrodnicze.
Na szlakach w parku narodowym nie spotkasz koszy na śmieci. Pozostawione w nich resztki pokarmu wabiłyby dzikie zwierzęta, co mogłoby prowadzić do ich synantropizacji – przyzwyczajenia do człowieka i życia w jego sąsiedztwie. Śmieci na szlakach stanowią pułapkę dla dzikich zwierząt, zagrażają ich życiu, stwarzają ryzyko pożaru lasu i zanieczyszczają środowisko! Pamiętaj - w parku narodowym pozostawiaj tylko ślady swoich stóp!
Bieszczadzki Park Narodowy jest ostoją rzadkich roślin, w tym gatunków wschodniokarpackich, których nie spotkamy w innych polskich górach. Zrywanie ich, szczególnie w strefie ochrony ścisłej, zaburza ekosystemy i powoduje nieodwracalne szkody w przyrodzie. Prawdziwy górski turysta jest miłośnikiem dzikiej przyrody, dlatego podziwia ją i cieszy się jej pięknem, pozostawiając ją w nienaruszonym stanie. Dbaj o przyrodę i z parku narodowego zabieraj tylko dobre wspomnienia!
Pamiętaj - w parku narodowym wszystkie zwierzęta są pod ochroną. Dlatego nie płosz dużych zwierząt i nie zbliżaj się do nich - mogą być niebezpieczne! Nie dokarmiaj ich i nie przyzwyczajaj do ludzkiego pokarmu. Takie pożywienie może być dla nich szkodliwe, a dokarmianie przyzwyczaja zwierzęta do człowieka. Płazy, owady, gady i ptaki obserwuj z dystansu, w ciszy i spokoju. Nie chwytaj ich i nie rób im krzywdy. Nie niszcz nor, gniazd, legowisk i innych schronień zwierząt. Nie odławiaj w Parku ryb i innych organizmów wodnych. Pozostaw przyrodę dziką i szczęśliwą!
Zachowując ciszę na górskim szlaku masz szansę na wspaniałe obserwacje przyrodnicze. Głośne krzyki, hałas, muzyka, płoszą dzikie zwierzęta, powodując u nich stres i niepokój. Wpływa to na ich cykl życiowy i rozród. Zestresowane zwierzę może porzucić swoje młode, paść z przerażenia, a nawet stanowić zagrożenie dla turysty. Pamiętaj! W parku narodowym to my jesteśmy gośćmi. Tu swoją muzykę gra dzika przyroda!
Pamiętaj, po parku narodowym możesz wędrować tylko za dnia. Wędrówki nocą są niebezpieczne ze względu na słabą widoczność w trudnym górskim terenie. Najważniejsze jednak jest to, że noc to czas dla zwierząt. W sezonie turystycznym zwierzęta mogą spokojnie żerować i przemieszczać się głównie nocą, kiedy na szlakach nie ma już turystów. Pamiętajmy, że park narodowy jest ich domem, a my jesteśmy w nim tylko gośćmi.
Pies w parku narodowym niesie zagrożenie dla dzikich zwierząt, szczególnie dla wilka, poprzez pasożyty, czy wirusy obecne w ich odchodach. Pozostawia również obce zapachy, zaburzając spokój na terytoriach dzikich kuzynów. Las jest źródłem wielu bodźców, a pobudzony, szczekający pies jest niebezpieczny dla dzikich zwierząt. Na wąskich, górskich szlakach pies może stanowić zagrożenie również dla mijających go turystów. Jest wiele pięknych miejsc poza parkiem narodowym, które możesz odwiedzać ze swoim pupilem!
W Bieszczadzkim Parku Narodowym można poruszać się rowerem po drogach publicznych oraz po odpowiednio oznakowanych trasach w dolinie górnego Sanu. Na parkingach znajdują się stojaki na rowery, możesz też skorzystać z wypożyczalni rowerów w Tarnawie Niżnej. Pamiętaj! Jeżdżąc rowerem po szlakach pieszych stworzymy zagrożenie nie tylko dla turystów wędrujących po górach, ale także dla owadów, płazów, gadów czy małych ssaków. Narazimy również własne zdrowie.
W parku narodowym wyznaczone są odpowiednio przygotowane pola namiotowe, wyposażone w toalety i prysznice. Biwakując w takich miejscach masz gwarancję, że robisz to zgodnie z regulaminem Parku i chronisz dziką przyrodę. Pamiętaj! Rozbijanie namiotu „na dziko” niesie ryzyko spotkania z drapieżnikami, niepokojenia zwierząt, niszczenia roślinności i zaśmiecania terenu.
W Bieszczadzkim Parku Narodowym wiaty ogniskowe zlokalizowane są na polach biwakowych, przy parkingach, niedaleko zabudowań. Nie spotkamy ich na połoninach, czy w środku lasu. Rozniecanie otwartego ognia w Parku, poza wyznaczonymi do tego miejscami, grozi pożarem, który w szybkim tempie może objąć hektary lasów. To zagrożenie również dla zwierząt oraz turystów odwiedzających Park. W ciepły, wietrzny dzień wystarczy iskra, by zapłonęły suche trawy na połoninach.
Te obce dla przyrody obiekty latające płoszą dzikie zwierzęta, wywołują u nich stres i niepokój. Drony, wydające wysokie, nienaturalne dźwięki, postrzegane są przez ssaki i ptaki jako zagrożenie. Rzucany przez nie cień, kojarzony z nadlatywaniem drapieżnika, powoduje paniczną ucieczkę. Ptaki płoszone w okresie lęgowym mogą nieregularnie karmić pisklęta, a w skrajnych przypadkach porzucić lęgi. Użycie drona na terenie Parku wymaga uzyskania zgody.
W parku narodowym wyznaczono około 70 km szlaków konnych, po których najlepiej jeździć pod opieką wykwalifikowanego instruktora. W dolinie górnego Sanu wytyczone są również trasy dla bryczek. Zimą, przy sprzyjającej pokrywie śnieżnej, BdPN oferuje przejazdy saniami. Nie ma to jak zwiedzać park z końskiego grzbietu!
Zimowe zjazdy na nartach czy sankach po szlakach pieszych niosą niebezpieczeństwo groźnych wypadków, zarówno dla osób zjeżdżających, jak i wędrujących turystów. Wyślizgane strome górskie szlaki utrudniają wędrówkę turystom i przyczyniają się do wielu niebezpiecznych sytuacji. Dbajmy o siebie nawzajem - nie ryzykujmy życia swojego i innych dla krótkiej przyjemności.
Wjazd pojazdem silnikowym do lasu, zgodnie z polskim prawem, jest zabroniony. Jeżdżenie po lasach quadami, crossami, samochodami terenowymi wywołuje silny stres u zwierząt. Las potrzebuje spokoju, szczególnie wiosną - w okresie lęgowym ptaków i przychodzenia na świat młodych ssaków. Hałas silników może przyczynić się m.in. do przedwczesnego, nagłego wybudzenia zwierząt ze snu zimowego, co w ostateczności może doprowadzić nawet do ich śmierci. Pamiętaj - szanuj dziką przyrodę!