Głosy przyrody

Wilk (Canis lupus)

Wilk jest najliczniejszym ssakiem drapieżnym występującym w Bieszczadach i w Połoninach.

Jest symbolem Parku Narodowego Połoniny. Wilki najchętniej przebywają z dala od ludzi – preferują duże kompleksy leśne obfitujące w zwierzynę. Podstawą diety wilków są ssaki kopytne – jelenie, sarny i dziki. Dietę uzupełniają mniejszymi zwierzętami - bobrami, zającami, a nawet gryzoniami. Grupa rodzinna może liczyć od kilku do kilkunastu osobników. Wilk jest zwierzęciem prawnie chronionym.

Ryś euroazjatycki (Lynx lynx)

Ryś euroazjatycki to rzadki i ściśle chroniony gatunek dzikich kotowatych. Jest symbolem Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Charakterystyczne jego cechy to cętkowane rude futro, krótki ogon i pędzelki na uszach. Rysie do życia potrzebują rozległych areałów, będących mozaiką lasów i łąk obfitujących w zwierzynę płową. Polują głównie na sarny, młode jelenie i dziki, ale również na mniejsze ssaki i ptaki. Są samotnikami. Samica rodzi najczęściej 2–3 młode, którymi opiekuje się około roku.

Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos)

Niedźwiedź brunatny jest największym drapieżnikiem występującym w lasach Karpat.

Szczególną aktywność niedźwiedzie wykazują w okresie rui (maj i czerwiec) oraz jesienią, intensywnie żerując przed snem zimowym. Są wszystkożerne. Chętnie zjadają soczyste owoce np. jabłka i borówki, wysokokaloryczne owoce buka i leszczyny, grzyby, miód oraz padlinę. Polują również na ssaki, gryzonie, ptaki i ryby. Niedźwiedzie prowadzą samotniczy tryb życia, z wyjątkiem samic opiekujących się młodymi. Młode rodzą się zimą i przez kilkanaście miesięcy pozostają pod opieką matki.

Jeleń szlachetny (Cervus elaphus)

Jeleń szlachetny jest w Bieszczadach i w Połoninach najliczniejszym przedstawicielem dużych roślinożerców.

Preferuje rozległe lasy liściaste i mieszane z bogatym podszytem, sąsiadujące z łąkami. Pożywienie jeleni stanowią pędy, liście, owoce drzew i krzewów, trawy, a zimą pędy zimozielonych jeżyn. Żyje w chmarach składających się z łań (samice), byków (samce) i cieląt. Poroże byków osiąga pokaźne rozmiary - może dochodzić do 90 cm długości i około 10 kg wagi. Okres godowy jeleni, nazywany rykowiskiem, przypada na przełomie września i października.

Sarna europejska (Capreolus capreolus)

W Karpatach sarna, obok jelenia szlachetnego, jest najliczniejszym przedstawicielem ssaków kopytnych.

Najchętniej zasiedla tereny stanowiące mozaikę lasów, łąk i pastwisk, żyjąc w niewielkich stadach. Okres godowy u saren trwa od lipca do sierpnia, ale koźlęta przychodzą na świat dopiero w maju następnego roku. Przez pierwsze miesiące życia młode mają charakterystycznie plamkowane futro, ułatwiające ukrycie się przed drapieżnikiem.

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius)

Dzięcioł czarny jest największym europejskim dzięciołem o charakterystycznym czarnym upierzeniu i czerwonej czapeczce na głowie.

Jego pożywienie stanowią owady, zwłaszcza chrząszcze i mrówki, wykuwane z głębi próchniejących pni. Zamieszkuje stare drzewostany z odpowiednią ilością drzew umożliwiających wykuwanie obszernych dziupli o średnicy sięgającej 12 cm. Opuszczone dziuple tego dzięcioła wykorzystują inne ptaki, kuny, wiewiórki, popielice i nietoperze.

Puszczyk uralski (Strix uralensis)

Puszczyk uralski to duża sowa o charakterystycznym długim ogonie. W Bieszczadach i w Połoninach występuje w starych lasach mieszanych, zwłaszcza buczynach z domieszką jodły i świerka.

Najczęściej gniazduje w obszernych naturalnych dziuplach, ale czasem zasiedla też gniazda ptaków szponiastych i kruków. Do lęgów przystępuje z końcem lutego lub na początku marca. Młode opuszczają dziuplę na przełomie kwietnia i maja, jeszcze przed osiągnięciem zdolności do lotu. Sowy te aktywne są zarówno w nocy jak i w dzień. Odżywiają się głównie gryzoniami, ale również małymi i średnimi ptakami, czasem nawet mniejszymi sowami. Wraz z puszczykiem zwyczajnym są najliczniejszymi sowami w obydwu parkach narodowych.

Myszołów zwyczajny (Buteo buteo)

Myszołów zwyczajny jest najliczniejszym ptakiem drapieżnym w Bieszczadach i w Połoninach.

Należy do drapieżników średniej wielkości. Najchętniej zasiedla tereny, gdzie lasy przeplatają się z łąkami i pastwiskami. Poluje na terenach otwartych, głównie na gryzonie, ale także na płazy, owady i dżdżownice. Zimą chętnie korzysta z padliny.

Kruk (Corvus corax)

Kruk to największy w Bieszczadach i w Połoninach przedstawiciel krukowatych o charakterystycznym czarnym ubarwieniu z metalicznym połyskiem.

Zasiedla najczęściej obrzeża lasów i śródpolne skupiska drzew. Kruki są wszystkożerne. Zjadają padlinę, polują na gryzonie, płazy, gady i owady, nie gardzą też owocami i nasionami. Ponieważ padlina stanowi aż 2/3 ich pożywienia, pełnią w przyrodzie bardzo ważną rolę - zjadają resztki ofiar upolowanych przez duże drapieżniki.

Kumak górski (Bombina variegata)

Kumak górski to niewielki płaz przypominający wyglądem małą ropuszkę. Związany jest niemal wyłącznie z Karpatami i pogórzem karpackim.

Zasiedla niewielkie oczka wodne, koleiny, a nawet kałuże, w których przebywa od kwietnia do września. Łatwo go rozpoznać po jaskrawożółtym lub pomarańczowym brzuchu pokrytym szarymi lub czarnymi plamkami. Jego pokarm stanowią bezkręgowce: dżdżownice, ślimaki, pająki, chrząszcze i mrówki. W okresie letnim jest najczęściej widywanym i słyszanym w Bieszczadach i w Połoninach płazem.